Concentrationes oxygenii in aquis planetae nostrae celeriter et vehementer decrescunt — a stagnis ad oceanum. Progressiva oxygenii iactura non solum oecosystemata, sed etiam victum magnarum partium societatis et totius planetae minatur, secundum auctores studii internationalis cum GEOMAR hodie in periodico "Nature Ecology & Evolution" editi.
Postulant ut amissio oxygenii in aquarum corporibus tamquam alius limes planetarius agnoscatur, ut observatio globalis, investigatio et mensurae politicae diligenter se habeant.
Oxygenium est necessitas fundamentalis vitae in planeta Terra. Amissio oxygenii in aqua, quae etiam deoxygenatio aquatica appellatur, vitae omnibus gradibus minatur. Turma investigatorum internationalis describit quomodo deoxygenatio continua grave periculum afferat victui magnarum partium societatis et stabilitati vitae in planeta nostro.
Investigationes priores seriem processuum scalae globalis, limites planetarum appellatos, qui habitabilitatem et stabilitatem generalem planetae regulunt, demonstraverunt. Si limites critici in his processibus transeuntur, periculum mutationum ambientalium magnarum, subitarum vel irreversibilium ("puncta critica") augetur et firmitas planetae nostri, eius stabilitas, periclitatur.
Inter novem limites planetarum sunt mutatio climatis, mutatio usus terrae, et amissio biodiversitatis. Auctores novi studii argumentantur deoxygenationem aquaticam et respondere aliis processibus limitum planetarum et eos moderari.
“Magni momenti est ut deoxygenatio aquatica addatur ad indicem finium planetarum,” dixit Professor Dr. Rose ex Instituto Polytechnico Rensselaer Troiae, Novi Eboraci, auctor principalis publicationis. “Hoc adiuvabit ad sustentanda et dirigenda conata globalia monitoria, investigationes, et consilia publica ad oecosystemata nostra aquatica adiuvanda, et vicissim, societatem in universum.”
Per omnia oecosystemata aquatica, a rivis et fluminibus, lacubus, lacubus aquaticis et stagnis ad aestuaria, litora et oceanum apertum, concentrationes oxygenii dissoluti celeriter et substantialiter decreverunt decenniis recentibus.
Lacus et receptacula aquarum oxygenii iacturas 5.5% et 18.6% respective ab anno 1980 passi sunt. Oceanus oxygenii iacturas circiter 2% ab anno 1960 passus est. Quamquam hic numerus parvus videtur, propter magnum volumen oceani magnam massam oxygenii amissam repraesentat.
Oecosystemata marina etiam variabilitatem magnam in depletione oxygenii experta sunt. Exempli gratia, aquae mediae prope Californiam Centralem quadraginta centesimas oxygenii sui ultimis decenniis amiserunt. Volumina oecosystematum aquaticorum depletione oxygenii affectorum in omnibus generibus vehementer aucta sunt.
"Causae amissionis oxygenii aquatici sunt calefactio globalis ob emissiones gasorum calefacientium et influxum nutrimentorum ex usu terrae," dicit co-auctor Dr. Andreas Oschlies, Professor Modellationis Biogeochemicae Marinae apud Centrum GEOMAR Helmholtz pro Investigatione Oceanica Kiel.
"Si temperaturae aquae crescunt, solubilitas oxygenii in aqua decrescit. Praeterea, calefactio globalis stratificationem columnae aquae auget, quia aqua calidior, humilis salsitudinis, densitate minore, super aquam frigidiorem, salsiorem, quae infra est, iacet."
"Hoc impedit commutationem stratorum profundorum oxygenio carentium cum aqua superficiali oxygenio dives. Praeterea, influxus nutrimentorum a terra florescentias algarum sustinent, quae ad plus oxygenii consumendum ducunt, cum plus materiae organicae subsidat et a microbiis in profundo decomponitur."
Areae in mari ubi tam parum oxygenii est ut pisces, mytili aut crustacea diutius superesse non possint, non solum ipsos organismos, sed etiam officia oecosystematis, ut piscationem, aquaculturam, peregrinationem et usus culturales, minantur.
Processus microbiotici in regionibus oxygenio carentibus etiam magis magisque gasa thermocepicia potentialia, ut oxydum nitrosum et methanum, producunt, quae ad ulteriorem incrementum calefactionis globalis et sic causam magnam depletionis oxygenii ducere possunt.
Auctores monent: Ad limites criticos deoxygenationis aquaticae appropinquamus, qui tandem alios complures fines planetarum adficient.
Professor Dr. Rose affirmat, "Oxygenium dissolutum munus aquae marinae et dulcis in moderando climate Telluris moderatur. Melioratio concentrationum oxygenii pendet a curatione causarum principalium, inter quas calefactio climatis et defluxus ex terris urbanis."
"Si deoxygenatio aquatica non tractatur, non solum oecosystemata, sed etiam actionem oeconomicam et societatem in gradu globali denique afficiet."
Propensiones deoxygenationis aquaticae claram monitionem et incitationem ad agendum repraesentant, quae mutationes ad hunc limitem planetarium tardandum vel etiam mitigandum inspirare debent.
Sensor oxygenii dissoluti qualitatis aquae
Tempus publicationis: XII Oct. MMXXIV